Są ikony, które same się malują. Co prawda, nie wygląda to tak, że wyjmuję deskę i tworzę, bo skomplikowany proces technologiczny poprzedza proces duchowy. Nad każdą ikoną długo medytuję i szukam rozwiązań w uzbieranej dokumentacji ( mój laptop ledwo dyszy od tych zbiorów). A potem samo się maluje 🙂 -to są takie chwile, kiedy moją rękę prowadzi duchowy wymiar i bywa, że sama jestem zdziwiona końcowym efektem: np. nie podejrzewałam, że są we mnie takie pokłady ciepła, które potem widać na ikonie 🙂 Matczyna Madonna w otoczeniu zwierząt. Madonna Karmiąca, Maria Lactans, Galaktotrofusa (karmiąca mlekiem)- pod takimi hasłami znajdziecie ten typ przedstawienia Madonny z Dzieciątkiem. Madonna Karmiąca ma swoje początki w sztuce koptyjskiej ( termin określający osiągnięcia potomków starożytnych Egipcjan, którzy przyjęli wiarę chrześcijańską). Wizerunek karmiącej Madonny ma oczywiście korzenie w tradycjach przedchrześcijańskich i nawiązuje do egipskiej bogini Izydy karmiącej Horusa. I tu przy okazji dygresja : Ikony pochodzą między innymi od portretów trumiennych z Fajum (Egipt). W sztuce wszystko jest ze sobą powiązane. Madonna Karmiąca stała się bardzo popularnym motywem malarskim, nie tylko na ikonach. U schyłku średniowiecza powszechne były niewielkie obrazki, które masowo produkowano w warsztatach malarskich. Do najsłynniejszych przedstawień należy dzieło Rogiera van der Weydena „Św. Łukasz rysujący Madonnę” i obraz Andrea Solari „Madonna z zieloną poduszką”. Ten ostatni obraz chyba pojawiał się w każdym domu w postaci monidła i na pewno go znacie. Rozpisałam się o Madonnie Karmiącej, a miało być jeszcze o wilkach. To może przy okazji kolejnej ikony (bo inaczej ten post będzie za długi). Do wilków jeszcze powrócę, bo wilczy motyw związany jest z kultem św. Franciszka, św. Mikołaja, św. Walentego czy Matki Boskiej Gromnicznej.
Źródło :Magdalena Małuszka „Matka Boska Karmiąca” ( Tygodnik Powszechny)
„Madonna Karmiąca”- tempera jajowa na plastrze brzozowym, średnica 28 cm, 2020 r.