Kolejny lutowy święty. W kościele zachodnim trzeciego lutego (w kościele wschodnim Błażej obchodzi święto 11 lutego lub 24 lutego) palono tzw. błażejki, czyli woskowe świeczki. Ich dym służył do inhalacji w razie problemów z chorym gardłem. Niektórzy też żuli wosk z tych świeczek lub połykali małe kawałki. Do tradycji błażejkowych należał jeszcze obrząd, w trakcie którego kapłan dotykał gardeł wiernych dwiema płonącymi, skrzyżowanymi świecami. Tradycja znana jest od XVI wieku i ponoć kontynuowana po dziś dzień w niektórych miejscowościach. W dzień św. Błażeja święcono również jabłka, wino i chleb. Poświęcone pokarmy podawano chorym uskarżającym się na ból gardła. Leczono nim również zwierzęta. Na wsi św. Błażej uchodził za opiekuna zwierząt gospodarskich. Jest również patronem mojego ukochanego Dubrownika.
Źródło „Św. Błażej-gardła zagrzej” www.muzeumetnograficzne.rzeszów.pl
„Św Błażej”- tempera jajowa na desce, srebro na pulmencie, złoto mineralne na szelaku, 20×30 cm, 2021 r.