Święto Matki Boskiej Zielnej.
W tradycji ludowej Madonna czczona jest jako najważniejsza opiekunka ziół oraz patronka ziemi w najbujniejszym rozkwicie.
Według legendy apostołowie, którzy trzy dni po jej pogrzebie otworzyli grób, zamiast ciała Maryi znaleźli pełno rosnących kwiatów i ziół. Historia ta miała tłumaczyć popularny w wielu krajach europejskich zwyczaj święcenia w tym dniu bukietów ziół.
Wiązanka obowiązkowo powinna się składać się z takich ziół piołun, dziurawiec, mięta, szałwia, dziewanna, rumianek,cykoria podróżnik czy krwawnik.
Skład wiązanek zależał od regionu i tego, jakie rośliny tam występują. Podstawę stanowiły zawsze cztery elementy: zioła, zboża, owoce i warzywa, a różnorodny i dowolny był dobór konkretnego gatunku rośliny.
Poświęcone zioła miały uzdrowicielską moc. Leczono nimi ludzi a także zwierzęta gospodarskie.
Gałązki z poświęconego bukietu położone na między czy polu chroniły przed szkodnikami i zapewniały urodzaj.
Święcenie roślin wywodzi się prawdopodobnie z czasów przedchrześcijańskich. Wówczas, podczas świąt ku czci bogów urodzaju, składano im ofiary ze zwierząt, chleba, owoców. Z czasem powiązano ten zwyczaj z religią chrześcijańską i włączono do kalendarza świąt kościelnych.
Źródło: „W ogrodzie Maryi” -Tadeusz Basiura, „Matka Boska Zielna” -Hanna M. Łopatyńska ( etnomuzeum.pl), „Święto Matki Boskiej Zielnej”-Aleksandra Pajek ( Muzeum Wsi Radomskiej)
„Matka Boska Zielna”- tempera jajowa na desce, srebro na pulmencie, 25 x 30 cm, 2024 r.