Sowa w wielu kulturach uważana jest za łącznika między niebem a ziemią. W kulturze europejskiej sowa to przede wszystkim symbol mądrości i to już od czasów starożytnych. Do dziś uważa się ją za znak wiedzy, edukacji, erudycji, siły umysłu i inteligencji. W Grecji towarzyszyła bogini Atenie, natomiast w sztuce chrześcijańskiej sowa, najczęściej pojawia się u boku pustelników. Symbolizuje wiedzę uzyskaną przez samotną modlitwę. Przedstawiana jest na zwoju albo księdze. Symbol sowy poświęcony jest przesileniu zimowemu, a także letniemu czyli odrodzeniu i triumfowi światła. Sowę niesioną przez personifikację Zimy możemy znaleźć na mozaikach z przełomu III i IV stulecia w kościele w Akwilei. W „Le Livre des Symboles’ sowa jest przedstawiana jako mądrość Ducha Świętego niosąca światło duszom niewierzących.
O tym, że są to niezwykle pożyteczne zwierzęta pisać chyba nie muszę 😉 W Polsce mieszka około 1500 par płomykówek, czyli bardzo niewiele. Objęte są ścisłą ochroną gatunkową. Ich liczebność niestety zmniejsza się. Największym zagrożeniem dla pięknych płomykówek są remonty odcinające ptaki od nisz lęgowych.
„Madonna i płomykówki”- tempera jajowa na desce lipowej, srebro na pulmencie, 25 cm x 30 cm, 2021 r.
Źródło: „Co robią ptaki w sztuce pierwszych wieków chrześcijaństwa?” -Justyna Sprutta, www.jestemnapTAK.pl